Nöbetçi Eczaneler
Yeşil Dalların Tarihsel Anlamı
Hristiyanlık öncesi dönemlerde, yıl boyunca yeşil kalan bitki ve ağaçların kış mevsiminde insanlar için derin bir anlam taşıdığı bilinmektedir. Tarih dergisi History‘deki bir makaleye göre, günümüzde Noel ya da yılbaşı kutlamalarında yapılan yeşil dalları kapı ve pencerelere asma geleneği, antik çağlarda da yaygındı. Birçok kültürde, bu sürekli yeşil dalların cadılardan, hayaletlerden, kötü ruhlardan ve hastalıklardan koruyacağına dair inançlar mevcuttu.
Kuzey Yarımküre’de kış gündönümü, yılın en kısa günü ve en uzun gecesi olan 21 veya 22 Aralık’ta gerçekleşir. Bu döneme ‘kış gündönümü’ denilmektedir. Eski toplumlar, güneşi tanrı olarak kabul ediyorlardı ve kış aylarında güneşin hastalandığına ve zayıfladığına inanıyorlardı. Kış gündönümü, güneş tanrısının iyileşmeye başlaması olarak kutlanıyordu. Kapı ve pencerelerine astıkları yeşil dallar, onlara güneşin güçleneceği ve yazın geleceğini hatırlatıyordu.
Eski Uygarlıkların İnanışları
Mısır güneş tanrısı Ra konusunda, eski Mısırlılar Ra’ya büyük bir saygı gösteriyorlardı. Şahin kafalı Ra’nın başında, güneşi simgeleyen bir disk bulunuyordu. Kış gündönümünde Ra, hastalığını yenip iyileşmeye başladığında Mısırlılar evlerini yaşamın ve ölüm karşısındaki zaferin sembolü olan yeşil dallarla süslüyordu.
Erken dönem Romalılar, kış gündönümünü Saturnalia Bayramı ile kutluyorlardı. Roma paganizminde bu bayram, tarım tanrısı Saturn onuruna düzenleniyordu. Romalılar, kış dönümünün yakında tarlaların ve meyve bahçelerinin yeniden yemyeşil olacağı ve meyve vereceği inancıyla kutlamalar yapıyorlardı. Bu sebeple, evlerini ve tapınaklarını yeşil dallarla süslemekteydiler.
Kuzey Avrupa’daki antik Kelt topluluklarında ise, rahip sınıfı mensupları olan Druidler tapınaklarını yaşamın ebediyetini simgeleyen yeşil dallarla bezemekteydiler. İskandinavya’da Vikingler, sürekli yeşil kalan bitkilerin güneş tanrısı Balder’in özel bitkisi olduğuna inanarak bu bitkilere özel bir saygı gösteriyorlardı.
Noel Ağacı Geleneğinin Doğuşu
Bugün bildiğimiz haliyle Noel/Yılbaşı ağacı geleneğinin 16. yüzyılda Almanya’da başladığı düşünülmektedir. Dindar Hristiyanlar, evlerinde süslenmiş ağaçlar bulunduruyorlardı. Bazı insanlar odundan piramit şekilleri yapıp üzerini yeşil ağaçlar ve mumlarla süslüyorlardı. Noel ağacına eklenen yakılmış mumların ise, yine 16. yüzyılda Protestan rahip Martin Luther tarafından dahil edildiği bilinmektedir. Martin Luther, bir kış akşamı evine dönerken ağaçların yeşil dalları arasında titreyen yıldızların parıltısından çok etkilenmişti. Bu sahneyi ailesine yaşatmak için evinin oturma odasının ortasına bir ağaç dikmiş ve dallarını mumlarla süslemiştir.
Noel ağaçlarının Amerika Birleşik Devletleri’ne ise, Pennsylvania’daki Alman yerleşimciler tarafından getirildiği kaydedilmektedir. 1747 yılında Alman yerleşimcilerin mahallelerine diktiği Noel ağaçları mevcuttu. Fakat 1840’lara kadar çoğu Amerikalı, bu ağaçları pagan sembolleri olarak görüp tuhaf buluyordu. 1890’lı yıllara gelindiğinde Almanya’dan ABD’ye Noel ağacı süslemeleri getirilmeye başlandı ve bu ağaçlar hızla yaygınlaşmaya başladı. Avrupa’da genellikle bir metre civarında ağaçlar tercih edilmesine karşın, Amerikalılar daha büyük, tavana kadar uzanan ağaçları tercih ediyorlardı.