Nöbetçi Eczaneler
Süper Lig’in 25. haftasındaki dev derbide Galatasaray, sahasında ağırladığı Fenerbahçe ile 0-0 berabere kaldı. Merakla beklenen dev maçta gol sesi çıkmazken zirvedeki puan farkı 6 olarak kaldı.
OKAN BURUK’TAN HAKEM SİTEMİ
Trendyol Harika Lig’in 25. haftasında Galatasaray evinde karşılaştığı Fenerbahçe ile 0-0 berabere kaldı. Maçın ardından düzenlenen basın toplantısında açıklamalarda bulunan Galatasaray Teknik Direktörü Okan Buruk, “The Crying One’nın konuşması biraz uzun sürdü. Biliyorsunuz ağlamasıyla meşhur. Uzun uzun ağladı. İçeride ağladı, hakem odasına girdi, ağladı. Ağlamaya devam etsin. İki ekip için de oyun olarak çok memnun olduğumuz bir maç değildi. Çaba gücü çok yüksekti. Rakibimiz ligde topla oynama sıralamasında 7. sırada. Geçiş ve uzun topları çok fazla kullanan, kanatlardan orta yapan bir ekipti. Uzun topları Lemina ile kestik. Yan ortalarda da yanlışsız konumlar aldık. Duran toplarda net bir duruma girdiler. Biz daha üretken olabilirdik. Fizikî olarak, çaba manasında âlâ işler yaptık. Benim görüşüm, bu kadar makus performans gösteren bir derbi hakemi hatırlamıyorum. Bütün maçı durduran, saçma sapan fauller veren. Bizim aleyhimize verdiği kararlar, gösterdiği kartlar, verdiği fauller, vermediği fauller oldu. Birçok şeyi aleyhimize verdi. Maç öncesi ne kadar baskı altında olduğu yüzünden belirliydi.” diye konuştu.
MOOURINHO’YA GÖNDERME
Kendi oyunlarını oynadıklarını belirten 51 yaşındaki teknik adam, “Rakibimiz âlâ bitiren bir ekip. Fenerbahçe uygun oynamıyor üzere gözükse de çok gole yakın oyunculara sahipler. Bu manada da birinci sıradalar. Çok fazla rakibi kalemize yaklaştırmadan, baskılara devam ettik. Deplasmana gitseydik birebirini oynardık. Rakibimizin hocası risk almadı. Ben olsam risk alırdım. Ligi çevirmek istiyorsanız, puan farkını düşürmek istiyorsanız risk alırdım. Bu fark devam ediyor. Hiçbir şey bitmedi. Fenerbahçe çok âlâ oyunculara sahip. Galatasaray olarak bizim elimizde. Önümüzdeki 9 maçı kazandığımız takdirde esasen şampiyon oluyoruz. Bunu kazanmak için oyuncularımla birlikte çalışacağım” değerlendirmesinde bulundu.
‘BUGÜN SAVUNMA YÖNÜMÜZ İYİYDİ’
Karşılaşmanın sonlarına doğru hücum hamleleri yaptıklarını ifade eden Buruk, “Biz maçın sonlarına yanlışsız atak ataklar yaptık. Rakibimiz savunma hakemleri yaptı. Rakibimizin kaybetmemeyi düşünmesi de bizim için kıymetli rol aldı. İki orta saha orta alana dönünce bence rakibimizin üretmesi azaldı. Bir duran topları vardı. Çok az duruma girdik. Durum zenginliği olmayan maçtan çıktığımız için bu manada mutsuz oluyorum. Bugün savunma tarafımız düzgündü, atak istikametinde istediklerimizi yerine getirmedik” biçiminde konuştu.
Galatasaray ile Fenerbahçe ortasında oynanan derbi maçının akabinde FANATİK muharrirleri, Galatasaray’ın performansını kıymetlendirdi. İşte usta isimlerin çarpıcı değerlendirmeleri…
DEVLERİN AŞKI VE FUTBOLU / OĞUZ DİZER – FANATİK
İki taraf da karşısındaki gücün, yerelde olağanüstünün fevkindeki olduğunu bilince, ortaya son derece istikrarlı ve denetimli bir uğraş çıktı. O denli bir derbi ki, topa sahip olma bahtın var ancak gönlünce sahip olma talihin yok. Bırakmıyorlar! Birebir baskı sonucunda, her iki rakip de muhtaçlığı kadar pas yapma ve duruma girme talihi bulamadı. Bilhassa Frakowski’nin Frak’ı yok, owski’si vardı. Allahtan Lemina, Sanchez ve Abdülkerim de vardı! Aksi halde Galatasaray’ın sağ gerisi yolgeçen hanıydı. İğne deliği kadar boşluk bulsa gole tahvil edebilecek futbolcular, her iki tarafta da bulununca önlemi bol bir karşılaşma izledik. Çağlar’ın her ataktaki muvaffakiyetini da takdir etmek gerek. Şayet Davidson, Sara ortasında ayak değil, başını kullanmayı tercih etse, çok şey değişirdi diye düşünüyorum.
DEĞİŞİKLİKLERE KARŞIN
Yusuf ve Mertens’in oyuna girmesi, Fenerbahçe’nin daha denetimli ve tesirli oyununu son 15 dakikada, bir farklılık getirir miydi sanki? Talisca da karşı tarafta, son yedi dakikada tesirliydi. Abdülkerim bir dokundu, Brezilyalı kenardan neredeyse otobana kadar devam etti valla! Sallai sakatlandı, Osimhen gitti, Kutucu geldi. Kaan Ayhan sol geriye girdi. Lemina vurdu, İrfan Can önledi. 5 dakika da uzatma geldi. Pekala gol geldi mi? Az daha Fenerbahçe’den gelir üzereydi, Lemina önledi. Galatasaray, deplasmandan puan çıkarmaya çalışan konuk takım kıvamında beraberliği kurtardı. Yazık oldu Fenerbahçe’ye. Her açıdan çok çalışıp, emek harcadılar fakat başaramadılar! Vah vah…
KAYBETMEMEYİ DÜŞÜNDÜLER / METİN KARABAŞ – FANATİK
Sezonun kırılma maçında Galatasaray, Fenerbahçe’yi konuk etti. Rams Park’taki kuvvetli çabaya dörtlü savunma ile başlayan Okan Buruk yeni transferler Eren, Lemina ve Frankowski’ye birinci 11’de baht verdi. Fenerbahçe ise üçlü savunma ile alana çıkarken Amrabat sürpriz bir formda yedekler ortasında yer aldı.
RİSK ALMADILAR
İlk yarım saatlik kısımda iki kadro da bir birini tartarken, risk almadılar. Galatasaray set hamlesi ile rakip kaleye gitmek istese de Fenerbahçe başarılı kadro savunması ile açık vermedi. Sarı-Lacivertliler kendi sol taraflarını sıklıkla kullanarak durum aradı. Son kısımda de garanti oyunu tercih eden iki takım skoru değiştiremedi ve soyunma odasına 0-0’lık beraberlikle gidildi.
AYNI OYUN DEVAM ETTİ
İkinci devre de benzeri bir imaj ile başladı. Galatasaray daha önde oynasa da rakip ceza alanına girmekte zorlandı. Alana birinci müdahaleyi 61’de birinci oyuncu değişikliği ile Mourinho yaptı. 64’te Oğuz uzaktan vurdu, Muslera son anda kornere çeldi. Bu kısımlarda Fenerbahçe tesirli geldi. 67’de ceza alanında yaşanan karambolde top Muslera’da kaldı. Son 15 dakikaya 0-0’lık eşitlikle girilirken, Okan Buruk, Yunus’tan sonra Mertens’i alana sürdü. Kalan kısımda gol olmadı ve derbi 0-0’lık beraberlikle sonuçlandı. İki grubun de gol atmak yerine skoru müdafaa eforu golsüz beraberliği ortaya çıkartan en büyük etkendi.
GERİLİMİ YÜKSEK VE HEYECANSIZ / BURAK ÖZDEMİR – FANATİK
Galatasaray kaybetmemesi, Fenerbahçe ise kazanması gereken bir derbi oynadı dün akşam Rams Park’ta yabancı hakem tartışmalarının gölgesinde… İki ekip da hamlede efektif olmak yerine savunmada sağlam durmayı tercih etti. Bu maçın berabere bitmesi hangi grubun hayrına oldu? İşte onu dönem sonu öğrenebileceğiz. Tansiyonu yüksek ve futbol ismine zerre kadar zevk vermeyen bir derbi izledik.
BİYONİK ADAM LEMINA
Devre ortasında büyük tartışmalara neden olan orta saha transferi, Mario Lemina’nın takıma katılmasıyla son bulmuştu. Dün gece sahanın en iyisiydi. Sadece fizik gücü değil, duracağı yeri, koşacağı yeri çok iyi biliyor! Hamleleri, pasları akıl dolu. Şimdiden Galatasaray’ın devre ortasındaki en güzel transferi olmayı başardı. Birkaç ekip arkadaşı dışında ona ayak uyduran kimse de yoktu. Ayrıyeten Galatasaray, Victor Osimhen’i ceza alanında daha fazla, daha rahat topla buluşturması gerekir. Yoksa gol yollarında büyük bir kısırlık başlayabilir.
BU MU AVRUPALI HAKEM?
Slavko Vincic son birkaç gün içerisindeki üçüncü maçına çıktığı için olsa gerek, kondisyonunun yetmeyeceğini düşünerek oyundaki her ikili çabayı faul kararıyla kesme gereği hissetti. Maçın golsüz tamamlanmasındaki en büyük etkenlerden biri oldu. Makûs bir hakem performansı vardı.
RİSK ALMADAN BU KADAR… / TUNÇ KAYACI – FANATİK
Derbide tam beklediğim üzere bir birinci yarı izledim. İki teknik adam öncelikle denetimli futbolu seçip savunmayı ön plana almışlardı. Fenerbahçe, formda ve oturmuş takımıyla daha organize gözükse de, mesken sahibi Galatasaray bilhassa orta alanda Lemina ile yakaladığı farkla güç istikrarını sağlamayı başardı. Tahminen de Sarı-Kırmızılı grup, dönem başından beri birinci kere gerçek beklerle alana çıkmıştı. Dörtlü defans oynarken orta alanı tutmaya çalışsalar da, Sara tekrar bu yarıda etkisizdi. Açıkçası, iki grup de bu oyun anlayışıyla maçı kilitlediler ve ortaya zevksiz, kornersiz, şutsuz bir 45 dakika izledik. Tahminen taraftara ve izleyenlere nazaran zevksizdi ancak hocalar açısından disiplinli ve söylediklerini yapan iki takım vardı. Olağan ki bu sonuç Galatasaray açısından nispeten kabul edilebilir, fakat Fenerbahçe için pek kabul görmezdi. O nedenle ikinci yarıda farklı bir maç beklemek doğaldı bana göre…
DAHA HAREKETLİ…
İkinci yarısı daha hareketli ve riskli bir maç izledik. Lakin orta alandaki sert uğraş, ofansif futbolu etkilerken, Mourinho 60. dakikada Jciku ve Ambarabat’ı alarak savunmayı güzelce sağlama aldı. Sonrasında Okan Buruk’un Yunus atağıyla skor kozunu oynadı. Nitekim Sara’nın yetersizliği, Lemina ve Torreira’nın fazla efor sarf etmesiyle kapanıyordu fakat nereye kadar? Günün düzgünlerinden Eren Elmalı’nın sakatlanıp çıkması ve yerine Mertens’in girmesi, hareket getirdi. Fenerbahçe bu atılımlara Talisca ile yanıt verdi. Fakat son kısımda tekrar de beklenen tempoyu göremediğimiz bir 90 dakikaydı. Açıkçası, maç öncesi günlerdir süregelen tansiyonun bir manada alana yansımış olabilir miydi bu futbol? Açıkçası, ceddin kazanabileceği maçtan gol sesi çıkmadı. Mourinho kazanan bir oyun yerine kaybetmemeyi tercih etmişti taktik olarak, lakin bana nazaran daha gözü pek, daha atak ve riskli bir oyun beklerdim. Okan Buruk bence istediğini aldı; hem puan farkını korudu hem de ikili averaj avantajını sağladı… Son kelamım, gecenin yıldızı Lemina: Oynadığı futbol ve yaptığı katkıyla ne kadar kıymetli bir transfer olduğunu gösterdi.
İKİ GRUBUN DA İSTEDİĞİ OLDU / CEM DİZDAR – FANATİK
‘’Dünya derbisi!..’’ ‘’Yılın maçı!..’’ ‘’Kader maçı!..’’ ‘’Yabancı hakem gelirse adalet gelmezse bile şüpheler ortadan kalkar!’’ Daha neler neler… Sonuç! Harcanan milyonlarca euroya karşın oynanamayan futbolu hakem idarelerine yıkarak ortadan sıyrılanların memleketinde vasat altı bir yarı daha. Değil ‘’Gol beklentisi’’ gol durumun mumla arandığı devrenin ironisi 40’ıncı dakikaya yaklaşırken spiker Murat Yenersoy’dan geldi: ‘’Şu ana kadar etkili pozisyonlar izledik!’’ Tıpkı Yenersoy devre bitiminde ironisini hızla tekzip etti, ‘’Çok fazla pozisyon yoktu ilk yarıda.’’ Topu gezdiren – daha doğrusu oyalayan – Galatasaray gol tehlikesi yaratamazken, ki korner ya da isabetli şut da atamadı, yüklü olarak Przemyslaw Frankowski’nin rakip kaleci İrfan Can Eğribayat’ı ‘’çalıştırdığı’’ ortalara bel bağlar görüntüdeydi. Topa daha az temas eden ve ‘’beklemede kalan’’ Fenerbahçe ise yalnızca fırsat bekliyor üzereydi. Onlar da korner ya da isabetli şut atamamışlardı. Sonuçta iki teknik adamın da istediği oldu ve maçın mühleti tek devreye indi!..
BOŞA OYNANMIŞ BİR MAÇ
Ancak iki kadro da alan yaratmak için gerekli bilgiyi ve çabayı alana koyamayınca alan kapatmak konusunda iki taraf da zorlanmadı. Haliyle ikinci devre de birinci üzere tıpkı yavanlıkta sürüp gitti. Derken değişliklikler, bunlara bağlı sistem düzenlemeleri… Fenerbahçe bir iki teşebbüste bulunduysa da bu kadar münakaşa, bağırış çağırış, itham, serzeniş, talep, öfkeye karşın boşa oynanmış bir maç izledik. Korner olacak da herkes biraz heyecanlanacak! O bile olmadı… Maç bitti, saha birden polis doldu. Geri 12 maç kaldı ve bu maça kadar biriken tansiyon gelecek maçlara aktarıldı. Bakalım bundan sonra hangi maçta, hangi yabancı hakem adaleti nasıl sağlayacak?
GALATASARAY’DAN PİRUS ZAFERİ / HAMİT TURHAN – FANATİK
Kazanırken ne kaybediyoruz ya da kaybederken ne kazanıyoruz! Bütün spor müsabakalarının özünde aslında bu paradoks vardır. Spor ideolojisinin, sosyolojisinin, psikolojisinin alanına giren bir bahistir ve her türlü spor karşılaşmasında karşımıza çıkan bir çelişkidir bu… Lakin kazanırken kaybedilenin ya da kaybederken kazanılanın ne olduğu sorusu kolay kolay yanıt bulamaz. Bilhassa de bizim üzere ilkesellik, objektiflik, hak-hukuk, adalet vb üzere mevzularda standardı olmayan ülkelerde… Her türlü alanda onca sorunu olan Türkiye, son bir aydır neredeyse Galatasaray-Fenerbahçe derbisiyle yatıp kalktı.
FUTBOLDA KUTUPLAŞMA YARATILDI
On yıllardır oynanan ve bundan sonra da muhtemelen yüz yıllardır oynanacak olan bir futbol karşılaşması koca bir ülke için hayat memat problemi haline geldi. Esasen ideolojik, ırksal, mezhepsel, bölgesel, varlıklı, fakir ayrımında kıvrım kıvrım kıvranan ve her bir toplumsal katmanın bıçaklarını bilediği bir ortamda halkın bir de futbol nedeniyle kutuplaştırılması kanımca bu ülkeye karşı ihanetin en büyüğüdür. Güya bu husus, çok daha vahim sonuçları olacak öteki bir gayeye hizmet eden bir aparata dönüşmüş üzere geliyor bana!
KİFAYETSİZ YÖNETİCİLERİN SORUMSUZLUĞU
Bu minvalde, şampiyonluk yarışını etkileyecek bir maç oynandı dün gece Ali Sami Yen Stadı’nda… Ben oynandı diyorum lakin aslında bir şey oynanmadı! Ezeli rakipler -devamında ebedi dostlar diyecektim ancak diyemiyorum- çıktılar alana ve birbirlerini yenmemek, bir diğer deyişle yenilmemek için kora kor gayret verdiler. Müsabaka uğraş açısından seyre kıymetti lakin bir futbol karşılaşmasında görmek istediğimiz pek çok şeyi göremedik. Natürel buna futbolun meyvesi gol de dahil. Bunda elbette maç öncesi yaratılan atmosferin çok değerli tesiri vardı. İki grup futbolcuları da bu tansiyon sinemasının bir kesimi olmaktan ötürü çok huzursuzlardı. Bilhassa de yabancı oyuncular. Dün gece Rams Park’ta sahaya çıkan ilk 11’lerde Fenerbahçe’nin 7, Galatasaray’ın 8 futbolcusunun yabancı olduğunu göz önüne alırsak ne demek istediğim daha güzel anlaşılır. Çünkü, bu adamlar dünyanın çeşitli ülkelerinden buraya yalnızca futbol oynamak ve ekmek paralarını kazanmak için geliyorlar; manasız bir arbedenin bir modülü olmak için değil! Lakin vakit içinde kimilerini kendimize uydurduğumuz da bir gerçek! Kifayetsiz ve muhteris birtakım yöneticilerin başlattığı yangını körükleyen karakter mahrumu kimi yerli futbolcuların da bunda katkısı elbette çok büyük.
FENERBAHÇE KAZANMAK İÇİN ÇOK ÇABALADI
Kazanmaya muhtaçlığı olan taraf Fenerbahçe’ydi. Rakibini yenerek puan farkını azaltmak ve fikstür avantajıyla da şampiyonluk şansını yüzde 50’nin üzerine çıkarmak için çok efor sarf etti Sarı-Lacivertli kadro. Daha fazla konuma girdiler, daha fazla şut çektiler, daha fazla gole yaklaştılar. Fakat bu defa karşılarında risk almayan bir Galatasaray vardı. Yenilmemeyi öncelikli maksat olarak gören Sarı-Kırmızılı ekip, geçmiş maçlara oranla kadro savunmasını çok daha uygun yapınca Fenerbahçeli forvetler istedikleri boşlukları bulamadılar. Savunmayı geçtikleri durumlarda ise yılların deneyimi Muslera’ya takıldılar. Galatasaray’ın bu savunma muvaffakiyetinde aslan hissesi hiç kuşkusuz sahanın yıldızı Lemina ile Davinson’undu…
GALATASARAY KORNER ATAMADAN BİTİRDİ
Galatasaray alışılmışın dışında denetimli bir oyunu tercih etti. Savunma ile orta alanda geçmiş maçlara oranla daha agresif ve yardımlaşma içindeydiler. Topa daha fazla sahip oldular, fakat üretkenlikten yoksundular. Kanatlarda oynayan Sallai ve Barış Alper ile forvet gerisinde misyon alan Sara beklentilerin altında kaldılar. Bu üç futbolcunun kendi standartlarını tutturamaması ise Fenerbahçe savunmasını tek başına bir epey zorlayan Osimhen’i ileride yalnız bıraktı. Yapılan oyuncu değişiklikleri de buna deva olmadı ve Galatasaray bu dönem kendi alanında hamle zenginliği açısından en utanç verici maçlarından birini oynadı. O denli ki, rakip kaleye atılan ve biri kaleyi bulan toplam 4 şut, 0 korner ve 0,12 gol beklentisi, rakip ceza alanında 7 topla buluşma… Neden bu kadar kibirlendiğini anlayamadığım Okan Hoca rakip teknik yönetici ve yöneticilerle, hakemlerle, kendisine sorulması gereken sorular soran gazetecilerle dalaşacağına bu tabloya bir tahlil bulmalı! Aksi takdirde bu maçta elde ettiği avantajı rakibine göre daha şiddetli bir fikstüre sahip olduğu için kaybetme ihtimali yüksek. Aslında hiçbir Galatasaraylıyı tatmin etmeyen dün geceki oyunla elde ettiği avantaja güveniyorsa, bu bir Pirus Zaferi’dir!
SLOVEN HAKEM VINCIC TEDİRGİNDİ
Bu maça atanarak ligin mukadderatını belirleyecek derbinin önüne geçen Sloven hakem Slavko Vincic ise genel itibariyle komplo teorilerini boşa çıkaran bir idare gösterdi. Lakin şunu da belirtmeden geçemeyeceğim; Avrupa kupalarında göstermiş olduğu standardın altındaydı bu maçta. Belirli ki, yapılan spekülasyonlar bu kadar yıllık deneyimine karşın onu da olumsuz etkilemişti. Maçta çok sık faul düdüğü çalması (GS:20, FB:15, Toplam: 35), Galatasaray’a 5, Fenerbahçe’ye 2 olmak üzere toplam 7 sarı kart göstermesi Vincic’in kariyerine yakışmayacak düzeydeydi. O da bizim yerli hakemler gibi çok sık faul düdüğü ve bol kartla otorite sağlama yoluna gitti. Oysa misal olarak vereceğim; Şampiyonlar Ligi’ndeki Arsenal-PSG maçında 8’er olmak üzere toplam 16 faul düdüğü çalmış ve toplam 2 sarı kart çıkarmış. Diğer Avrupa maçları da pek farklı değil. Ayrıca Osimhen’e ceza alanı içinde yapılan hareketi penaltı ile değerlendirebilirdi fakat VAR’daki meslektaşıyla birlikte bu pozisyonu es geçti. Belli ki maçın berabere bitmesi onun için de en ideal skordu!
O MEŞALELER NASIL SOKULDU?
Maç sonunda Mourinho’nun hakem odasına girmesine, her iki taraftan verilen berbat demeçlere, hakaretlere, yakıştırmalara ise hiç değinmek istemiyorum. Zati TFF denen bir otorite olsa, hiç kimse ortada bu kadar at oynatamaz. Maçın bitimine yakın Fenerbahçe tribünlerinden Galatasaray tribünlerine atılan meşaleleri de İstanbul Valiliği’nin ve spor savcılarının takdirine bırakıyorum! O meşaleler nasıl girmiş stada? O yabaniler çoluk çocuğun da olduğu tribünlere yangın çıkarabilecek ve insan hayatına mal olabilecek o meşaleleri nasıl atmışlar? 32 bin güvenlik vazifelisi nasıl mahzur olamamış bu olaya? Biliyorum, bu soruların karşılığı olmayacak lakin biz tekrar de soralım.